custom-made babies: மரபணு விற்பனை?

சமீபத்தில் spike lee-இன் "She Hate Me" படம் பார்த்தேன். ஒரு மருந்துத்தயாரிப்பு கம்பெனியில் VP-ஆக இருப்பவன் ஜாக். தீடிரென்று சில காரணங்களால் வேலையை இழக்க நேர்கிறது. முன்பு வேலை செய்த கம்பெனிக்காரர்களின் சதியால் அவனின் வங்கிக்கணக்குகளும் முடக்கப்பட்டு பணத்தட்டுப்பாடு. படம் கொஞ்சம் ஸ்லோவென்றாலும், கதை பல இடம் தாவுகிறது என்றாலும்.. அவன் பின்னர் பணத்திற்கு என்ன செய்தான் என்பதுதான் இந்தப் பதிவிற்கு காரணம்.

அவன் மூலம் இயற்கை முறையில் கர்ப்பம் தரிக்க விரும்புகிறார்கள் சில லெஸ்பியன் தம்பதிகள். அதுவும் இருவரும் ஒரே சமயத்தில். அதற்கு 10 ஆயிரம் அமெரிக்க டாலர்கள் கொடுக்கவும் தயாராய் இருக்கிறார்கள். ஏன் sperm bank-ற்கு சென்று குழந்தைப் பெற்றுக் கொள்ளக்கூடாது என்று கேட்பவர்களுக்கு. விந்தணு தானம் செய்தவர் உடல்நிலை, பயோடேட்டா எல்லாம் இருந்தாலும், பல சமயங்களில் தெரியாத ஒருவரின் பிள்ளையைப் பெறுவதற்கு தைரியமில்லை என்கிறார்கள். தங்கள் குழந்தைக்கு தந்தையின் பாதியாய் நல்ல மரபணுக்கள் கிடைக்கவேண்டும் என்ற கவலை அவர்களுக்கு. அதே போல், தத்தெடுப்பதிலும் ஓரினப் பெண் தம்பதியினருக்கு சட்டச் சிக்கல்கள் நிறைய என்கிறார்கள். நம் ஹீரோவிடம் குழந்தை பெற்றுக் கொள்ள விரும்புவோர் பட்டியல் நீளமாகிக் கொண்டே போகிறது. ஆனால், தம்பதியர் எல்லோரும் முன்னமேயே அவனிடம் அந்தக் குழந்தைகளுக்கு உரிமை கொண்டாடக்கூடாது என்றும் இது வெறும் ஒரு பிஸினஸ் transaction மட்டுந்தான் என்றும் எழுதி வாங்கிக்கொண்டு விடுகின்றனர். இவனும் அதற்கு ஒத்துக்கொண்டு பணத்தையும் பெற்றுக்கொண்டு கடைசியில் 19 குழந்தைகளின் தந்தையாகி விடுகிறான்.

வித்தியாசமான கதைக்களமாக எனக்கு பட்டது. ஓரினச் சேர்க்கை தம்பதிகளின் பாதுகாப்பிற்காக இருக்கும் கணக்கற்ற அமைப்புகளில் ஒன்றுகூடவா செயற்கை முறையில் கர்ப்பம் தரிக்க உதவ முடியாது? creative license என்றுதான் கொள்ளவேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். ஓரளவிற்கேனும் ஓரினச்சேர்க்கை குறித்த acceptance மற்றும் புரிதல் உள்ள அமெரிக்காவில்கூட தத்தெடுக்க இவ்வளவு பிரச்சனைகள் இருக்கிறதா என்று தெரியவில்லை.

இதில் ஹீரோவின் நிலைப்பாடு என்ன? விந்தணு என்பதை வெறும் biological product-ஆக வகைப்படுத்தி அதை பணத்திற்கு விற்கும் vendor என்று மட்டுமே அவனை கருத்தில் கொள்ள முடியுமா? ஏனென்றால் விந்தணு வங்கிகள் இந்தக் காரியத்தைத் தானே செய்து வருகின்றன. என்ன, அவ்வகையில் தானம் செய்வோர் தாயையும் சேயையும் பார்க்காமலேயே தந்தைகளாகிறார்கள். இதனால் மட்டும் பிறந்த குழந்தைக்கும் இவருக்கும் சம்பந்தம் இல்லையென்று ஆகிவிடுமா? குழந்தைகள் தான் பிரதான செல்வங்களாய் இருக்கும் நம் வாழ்க்கையில், தம் வாழ்க்கையில் ஒளியாய் இருக்கப் போகும் ஒரு குழந்தையைப் பெற இன்றியமையாத விந்தணுவிற்கு விலைதான் என்ன? உங்கள் பிள்ளை ஆரோக்கியத்துடனும், அறிவுடனும் பிறக்க எவ்வளவு பணம் கொடுக்க தயாராக இருக்கிறீர்கள்? அந்தக் குழந்தைக்கு சிறந்த மரபணுக்கள் கிடைக்கவேண்டும் என்பதற்கு எத்தனை பணம் கொடுத்தால் தகும்? பணத்தால் வாங்கக் கூடிய ஒரு பொருளாக இதைப் பார்க்கவும் முடியுமா? ஓரினத் தம்பதிகளை விடுங்கள். சாதாரணத் தம்பதிகள்?

அப்படிப் பார்க்க ஆரம்பித்தால்.. அதே படத்தில் ஒரு நண்பன் இதே போலவே கூறுகிறான். நீ ஒரு வேலையற்றவன். பொழுதுபோக்குக்காகவும், பணத்திற்காகவும் விற்கிறாய். இதுவே நியூட்டன், ஐன்ஸ்டைன், கேட்ஸ், டாம் க்ரூஸ் போன்ற வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற்றோரின் விலை என்ன? அதே போல முட்டைகளையும் வாங்கலாம்.. அரிதா, மதர் தெரஸா, வீனஸ் வில்லியம்ஸ்.. இதை கிண்டலாகவும் கொச்சையாகவும் சொல்வதாகக் கொள்ளாமல் வேறு மாதிரி யோசிப்போமே. தம் பிள்ளைகளுக்கும் நல் ஆரோக்கியமும், புகழும், பெயரும் கிடைக்க வேண்டும் என்று பெற்றோர் எண்ணலாம் இல்லையா? தம் குழந்தை என்பதற்காக தம்முடையதையும் அதுதவிர ஏற்கனவே மதியாலும், உடலாலும் புகழ்பெற்றவர்களின் மரபணுக்கள் கூடுதலாக குழந்தைகளுக்கு கிடைக்குமெனில் அவற்றை பெற பெற்றோர்கள் விரும்புவது பாவமா? எதிர்காலத்தில் இத்தகைய வழிமுறைகள் சாத்தியப்படுமா? இப்போதே ஓரளவிற்கு சாத்தியப்படும் என்றாலும் பயன்படுத்துவதில் ஏகப்பட்ட சட்டசிக்கல்களும், நடைமுறைச்சிக்கல்களும் இருக்கின்றன. பல முன்னேறிய நாடுகளில் இதில் ஆராய்ச்சி செய்வதே தடைசெய்யப் பட்ட விஷயமாக இருக்கிறது. மனித குல மேம்பாடு என்று பார்த்தால் இது தேவையானதொன்றாகிறது. பல நோய்கள் வருவதற்கான ஜீன்களை ஆப் செய்துவிட்டால், அவை ஆரோக்கியத்திற்கு வழி வகுக்கும் என்றால் ஏன் செய்ய மறுக்கிறோம்? நடைமுறையில், மதமும் அது சார்ந்த கொள்கைகளும் அதன் மூலம் நமக்கு வந்த thinking-குமே இந்த வகை ஆராய்ச்சிக்கு எதிராக இருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது. custom made குழந்தைகள் என்று வந்துவிட்டால், அப்புறம் ஆண்டவன் கொடுத்தான் என்ற சொல்லிற்கே அர்த்தமில்லாமல் போய்விடுமே. ஒன்று இந்த ethical box லிருந்து நாம் வெளி வர வேண்டும். இல்லை, மரபணுக்கள் மூலம் நம் பிள்ளைகளுக்கு நல்ல வாழ்க்கை (குறைந்த பட்சம் advantage) பற்றி மறந்தே போக வேண்டும். எதைச் செய்யப்போகிறோமோ தெரியவில்லை.

இன்னொன்றும் சொல்ல வேண்டும். இது வரை, இந்த முறைகள் அவ்வளவு வெற்றிகரமாக இல்லை. இன்னும் நிறைய ஆராய்ச்சி, trials தேவை. ஆனால் trials-க்கு தம் க்ளொனிங் பிள்ளைகளை கொடுக்கப் போவது யார் என்ற கேள்வி உடனே வருகிறது.

படம் என்னவோ முன்னாள் காதலியுடனும் அவளின் தோழியுடனும் ஹீரோ சேர்ந்தே வாழ்வது போல் சுபம் போட்டு முடித்தாலும், பல ethical மற்றும் moral கேள்விகளை கேட்கிறது இந்தப் படம்.