மருதைக்கு போலாமா? - 6

மீனாட்சி, அனுமார்கள், சூப்பர் டிரைவர்

மதுரையின்னு சொன்னாலே மீனாட்சியம்மன் கோயில் aerial shot ஒண்ணுதான் காமிப்பாங்க. பிரமிப்பூட்டும் இமேஜ் அது. அப்படியெல்லாம் நம்மால பாக்க முடியாதே. பொற்றாமரைக் குளம் அருகிலுள்ள வாசல் வழியே உள்ளே நுழைந்தோம். எங்கோ ஒருமுறை படித்தது, கோயிலில் உள்ள மெயின் விக்கிரகங்கள் மட்டும் எண்ணூறுக்கு மேல். கோபுரம் மற்றும் சுற்றும் முற்றும் உள்ளவை என்று கணக்கில் கொண்டால் சுமார் ஐந்தாயிரம் சிலைகள் இருக்குமென்றும் அதே கட்டுரையில் படித்தேன். ஒரிஜினல் சுட்டி கிடைக்கவில்லை.

கல்யாணம் புரிந்த இடமென்றாலும் அதற்குள் கணவன் மனைவியிடையே என்ன சண்டையோ தெரியல, தனித்தனியாத்தான் இருக்காங்க.சுந்தரேசுவரர் எல்லா சிவன் கோயிலையும் போலவே, லிங்கவடிவாகவே இருக்கிறார். இந்த ஊருக்குத் தான் எத்தனை விசேஷமோ, அந்தக் பொற்றாமரை குளத்திற்கு தான் எத்தனை மகிமையோ என்று எண்ணும் வகையில் ஒரு ஆச்சரியமான உண்மை, கோயிலின் பிராகரங்களில் சுற்றியபோதுதான் புரியவந்தது. சர்வேஸ்வரன் நடத்திய திருவிளையாடல்கள் எல்லாமே அநேகமாக மதுரை நகரிலும் அதனை சுற்றியும் தான் நடந்திருக்கிறது.


ஞானசம்பந்தப் பெருமானும் இதைப் புரிந்து தான்..

வீடலால வாயிலாய் விழுமியார்கள் நின்கழல்
பாடலால வாயிலாய் பரவநின்ற பண்பனே
காடலால வாயிலாய் கபாலிநீள் கடிம்மதில்
கூடலால வாயிலாய் குலாயதென்ன கொள்கையே

என்று மதுரையை விட்டு அகலாத சிவனே என்று பாடினார் போல.

மதுரையைப் பொறுத்தவரையில் மெயின் மீனாட்சிதானே? நகைநட்டு எல்லாம் எக்கச்சக்கமாய் போட்டு என்று தானே இன்னும் மதுரையின் அரசி என்ற மாதிரி கம்பீரமாக இருக்கிறாள். பிரம்மாண்ட கோயிலை முழுவதும் சுற்றிவர நாட்கணக்கில் ஆகுமென்று நினைக்கிறேன். இந்தக்கோயில் ஆயிரங்கால் மண்டபம் மிகவும் பிரசித்தி பெற்றது. அதை ஒரு மினி அருங்காட்சியகமாக்கி இருக்கின்றனர்.

மீனாட்சி கோயிலை ஒருவாறு சுற்றிவிட்டு, கிளம்பி 108 திவ்யதேசங்களில் ஒன்றான கூடலழகர் கோயிலுக்கு சென்றோம். அடுக்கடுக்கான அமைப்பு கொண்ட கோயில். மிகவும் விசேஷமானதும்கூட. பெரியாழ்வார் இந்தத் தலத்தில் தான்

எந்நாள்எம்பெருமான் உன்தனக்கடியோமென்றெழுத்துப்பட்ட
அந்நாளே அடியோங்களடிக்குடில் வீடுபெற்றுஉய்ந்ததுகாண்
செந்நாள்தோற்றித் திருமதுரையுள்சிலைகுனித்து ஐந்தலைய
பைந்நாகத்தலைபாய்ந்தவனே. உன்னைப்பல்லாண்டுகூறுதுமே

என்று தம் திருப்பல்லாண்டு பாடி வழிபட்டார் என்று கூறுகிறார்கள்.

கீழே கூடலழகர், மதுரவல்லி. விமானத்தின் மீது ஏறினால் சூர்யநாராயணர், பள்ளிகொண்ட பெருமாள். வைணவக் கோயில்களில் அரிதான நவக்கிரகங்களும் இங்கே உண்டு. இந்தக்கோயில பாத்துட்டு, பரோட்டா ரெண்டு உள்ள தள்ளிட்டு மதுரையிலிருந்து சுமார் 20 கிமி தள்ளியுள்ள கள்ளழகரையும், சோலை முருகனையும் பார்க்க கிளம்பினோம். இந்த முறையும் கூட்டத்தில் சிக்கி அழகர்கோவில் ரோடை தவறவிட்டு, வைகைகரையோரமாகவே ஓடும் ஒரு குட்டி ரோட்டில் திரும்பி ஆற்றின் மட்டத்திலேயே ஓடும் ஒரு பாலத்தைக் கடந்து, ஒருவழியாய் பழமுதிர்ச்சோலை சென்றடைந்தோம். ஆஹா, ரம்மியமான பெயர். ஆனால் பழம் எல்லாம் இருப்பதாகத்தெரியவில்லை. இராமனின் வானரப் படை இப்படித்தான் இருந்திருக்கும் என்று சொல்லுமளவு திரும்பிய பக்கமெல்லாம் ஆயிரக்கணக்கில் அனுமார்கள். ரோட்டின் குறுக்கே உட்கார்ந்து கொண்டு தங்கள் இஷ்டப்படி லூட்டியடிக்கின்றன. ஹார்ன் அடித்தால் "where's the fire, man?" என்று நக்கல் பார்வை பார்த்துவிட்டு தத்தம் காரியங்களுக்கு திரும்பி விட்டபடியால் மிக அருகில் போய் ஹார்ன் அடித்து மிரட்டலாம் என்றால் 'குரங்குகள் எல்லாம் அனுமார் அம்சம்டா, எங்கேயாவது அடிபட்டுடப் போகுதுங்க.. மஹா பாவம்'ன்னு பின் சீட்டிலிருந்து குரல். ஏன் மாடு, நாய், பன்னிக்குட்டியெல்லாம் அடிச்சா மட்டும் தப்பில்லியான்னு கேட்க நினச்சு, பாதுகாப்பு காரணங்களுக்காக கேட்காமலேயே விட்டுட்டேன்.

பழமுதிர்ச்சோலை - அறுபடை வீடுகளில் ஒன்று என்றாலும், மிச்ச ஐந்து படைவீடுகளைப்போல் பிரம்மாண்டமான கோயில் எல்லாம் இல்லாமல் சாதாரண farm house மாதிரி இருக்கிறது. சம்மருக்கு வந்த முருகப்பெருமான் அவ்வையிடம் 'சுட்ட பழம் வேண்டுமா? சுடாத பழம் வேண்டுமா?' என்று கடி போட்ட இடமும் இதுதான். இந்தக் கோயிலுக்கு அருகிலேயே நூபுரகங்கை என்ற ஊற்று இருப்பதாகச் சொன்னார்கள். எங்களுக்கு போக நேரம் கிடைக்கவில்லை.

இங்கே பழமுதிர்ச்சோலையில் ஒரு விபரீதம் நடக்க இருந்தது. மலையின் ஸ்லோப்பில் நிற்கும் காரை ஸ்டார்ட் பண்ணும் முன் ஹேண்ட் பிரேக் எடுக்கக்கூடாது என்று தெரிந்தாலும் என்ன நினைப்பிலோ எடுத்தேன்.. ஹேண்ட் பிரேக் எடுத்தப்புறம் வண்டி பின்நோக்கி நகர ஆரம்பித்தபின் ரியர் வியூ கண்ணாடியில் பார்த்தால் அந்தப் பக்கம் பார்த்தபடி என் அம்மா வண்டி வருவதை கவனிக்காமல் நிற்கிறார். வண்டியோ மேடானதால் வேகமாக பின்நோக்கி நகருகிறது. வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்யாமல் பிரேக் சர்வோ வேலை செய்யாது அதனால் பிரேக் முழு அழுத்தத்துடன் பிடிக்கவில்லை. ஹேண்ட் ப்ரேக் போட்டு ஒருவாறு ஸ்டார்ட் செய்து ஆக்ஸிலரேட்டரை புல்லா அமுக்கி, குதிரை கனைப்பு, டயர் புகை, ரோட்டில் கருப்பு தடம் என்று படுஜோரா கிளப்பினேன். இது நடந்தது ஒரு கணப்பொழுதில். இப்போது நினைத்தாலும் பயமாக இருக்கிறது. பார்க் செய்து வந்தபின், பூக்கடைக்காரர் 'நல்லா வண்டி ஓட்டறீங்க சார் நீங்க' ன்னு உள்குத்துடன் வஞ்சப்புகழ்ந்தார். கெக்கெபெக்கே என்று வழிந்துவிட்டு நகர்ந்தேன். வித்தியாசமான அனுபவம் இது. விபத்துகளுக்கு ஒன்றும் புதியவனில்லையென்றாலும், அம்மா என்று வந்தபின் பதட்டம் பலமடங்காகிவிட்டது. இந்த மாதிரி ரன்னிங் கமெண்டரி வச்சே ஒரு நாப்பது எபிசோட் ஓட்டிடலாம் என்று நினைக்கிறேன், என்ன சொல்றீங்க? :)

முருகனைப் பார்த்தாச்சு. அவன் மாமனைப் பாக்க வேண்டாமா? அதே மலையின் அடிவாரத்தில் தான் கள்ளழகர் இருக்கிறார். சுட்டெரிக்கும் வெயிலில் கருங்கல் தரையின் மீது மூச்சிரைக்க ஓடி, தங்கையை மணமுடித்து தர வந்தமர்ந்த பெருமாளை தரிசனம் செய்தோம். இந்தக் கோயில்களைப் பற்றியெல்லாம் இன்னும் விரிவாக எழுதாதற்கு காரணம், எல்லாம் பலருக்கும் தெரிந்தவை என்பதாலேயே.

அங்கேயிருந்து என்ன, நேராக திருச்சி NH பிடிச்சு ஊருக்கு வந்தாச்சு.

தொடரின் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. இங்க ஒரு moral of the story எழுதணுமே... என் குத்தாலம் போன கதை தொடரிலேயே ட்ரை பண்ணேன். சரியா வரலை. அதனால சிம்பிளா மதுரை ரொம்ப நல்ல ஊரு, கூடவே பார்த்த ஊர்களும் மக்களும் ரோடுகளும் குரங்குகளும் மறக்கமுடியாதவை/வர்கள்னு சொல்லி இத்தோட முடிச்சிக்கலாம்னு நினைக்கிறேன். ;)

இதுவரை பொறுமையுடன் படிச்சதற்கு நன்றி.



இதற்கு முந்தைய பதிவுகளைப் படிச்சாச்சா?

1. மருதைக்கு போலாமா - 1: திண்டுக்கல், இராஜகாளி
2. மருதைக்கு போலாமா - 2: பழநி, சில்லி பரோட்டா, WWF
3. மருதைக்கு போலாமா - 3: பழநி, குச்சனூர், திருப்பரங்குன்றம்
4. மருதைக்கு போலாமா - 4: ஆதிசொக்கநாதர், சில நல்ல மனிதர்கள்
5. மருதைக்கு போலாமா? - 5:வைத்தீஸ்வரன் கோயில், குஷ்பு