விடுதியா வீடா... தமிழா?

பள்ளி இறுதியாண்டுகள் மற்றும் கல்லூரி நாட்களை formative yearsனு சொல்றோமில்லியா... இந்த நாட்களில் தான் உலகத்தைப் புதிதாக பார்ப்பது தொடங்கி சம்பந்தம் இருக்கிறதோ இல்லையோ நம் கருத்து என்று ஒன்றை அனைத்து விஷயங்களிலும் உருவாக்கிக்கறோம்.

பொதுவா பள்ளிநாட்களில் காலையில் அம்மா வந்து "கண்ணா எழுந்திருடா.. ஸ்கூலுக்கு போவேணாமா"னு கொஞ்சியபடியே எழுப்பிவிடுவதிலிருந்து "காபி வச்சு எத்தனமணியாச்சு.. சீக்கிரம் எழுந்திருடா"ன்னு அப்பா ஸ்க்ரினெல்லாத்தையும் தள்ள அதுவரையில் இருள்படர்ந்த அறையில் மிதந்துகொண்டிருந்த தூசிகளையெல்லாத்தையும் ஸ்டன்னாக்கியபடி ஜன்னலிலிருந்து கசியும் வெயிலிருந்தும் தப்பிக்க போர்வையை இழுத்துப்போர்த்திக்கொள்வதில் ஆரம்பிக்கும் இனிய பள்ளிக்காலைப் பொழுதுகள் அப்புறம் ட்யூஷனிலோனு ஓடி வந்து ஒரு அவசரகுளியல், நித்தியதர்மமாய் சாமிபடம் முன்னாடி நின்னு பாவ்லா பண்ணி அப்புறம் இருக்குற சுடச்சுட சூப்பர் இட்லியையோ மொறுமொறு தோசையோ அடுப்பிலிருந்து அப்படியே தட்டில்விழ அப்படியே டன் கணக்கில் உள்ளே தள்ளி ஸ்கூல் பஸ்ஸுக்கு ஓடுவதற்குள் டிபன் பாக்ஸையோ தண்ணீர் பாட்டிலையோ மறந்துவைத்திருப்போம். அதை எடுத்துக்கொண்டே பஸ்பின்னாடியே வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு அப்பா வந்து அடுத்த ஸ்டாப்பிங்கில் கொடுக்க என்று சுகமாய் நகரும் காலைகள். சாயந்திரம் வந்து எதுனாச்சும் நாம கொறிக்கவென்று அம்மா கையில் வைத்துக்கொண்டு நம்பின்னால் சுத்த நாம மட்டையையும் ஷுவையும் தேடி அலைய அப்புறம் விளையாடிவந்த் பிள்ளை ரொம்ப டயர்டாக இருப்பானே என்று பூஸ்டும் கொஞ்சமே படியென்ற அறிவுரையுடன் அதையும் செய்துமுடித்தால் இரவுச்சாப்பாடு தாயார் தயாராக வைக்க அதையும் சாப்பிட்டு சுகமாய் டிவியுடன் தூக்கமென்று நகர்ந்துவந்த துயரில்லாப் பள்ளிப்பருவம்.

இப்படி நாம அனுபவிக்கறதெல்லாம் கண்டு பொறுக்காதவன் ஒருத்தன் வானத்துல உக்காந்து விதிய எழுதுறான்னு தோணுற மாதிரி திடீர்னு ஒருநாள் நீ பெரியவனாயிட்ட.. இனிமே தனியா போய் விடுதியில தங்கிப்படின்னு கொண்டுபோய் திடுதிப்புன்னு கல்லூரி விடுதியில்; பல இடங்களில் சொல்லவே முடியாத அளவு கேவலமாய் இருக்கும்: இடங்களில் முன்பின் தெரியாத நம்ம வயசுப்பசங்க ரெண்டு பேரோட கொண்டுவிட்டு போய்விடுவார்கள். இதுவே வெளிநாடு என்றால் கேட்கவே வேண்டாம். அவன் நம்ம நாட்டுக்கார பசங்களாக் கூட இருக்கமாட்டான். என்ன பேசுறதுன்னு திருதிருன்னு முழிக்கறதுல ஆரமிச்சு இந்தப்பயலுக முழியப்பார்த்தாலே பொறுக்கியாட்டம் இருக்கேன்னு பரஸ்பரம் கைகுலுக்குவதில் தொடங்கும் இந்த உறவு பெரும்பாலும் இந்த ரூம் மேட்ஸே நம் அத்யந்த தோழர்களாய் பெரும்பாலும் மாறுவது அழகுதான்.

மணியடிச்சா சோறு ரேஞ்சுக்கு ஹாஸ்டல் மெஸ் பிரச்சனைகள். இந்த மாதிரி காய்கறிகள இவ்ளோ மட்டமா சமைக்கவும் முடியும்னு ஒருவித ரிசர்ச் பெஸிலிடி மாதிரி இந்தப்பசங்க எவ்ளோதான் தாங்குவாங்கன்னு பார்ப்போம்னே மெஸ்காரங்க செய்றா மாதிரி இருக்கும். அப்புறமா வழக்கமான தண்ணி வராது. விளக்கு எரியாது. நமக்கு முன்னாடி இருந்தவனெல்லாம் இந்த ரூம்ல அப்படி என்னதாண்டா பண்ணிருப்பானுங்கன்னு யோசிக்கவைக்கிற அளவுக்கு சுவரில் மேஜையில் என ஆபாச +/- கிறுக்கல்கள், நொடிப்பொழுதுகளில் வைரமுத்து ஆனவர்கள் விட்டுப்போன draft-கள் என சைட் ட்ராக்கில் ஓடுவது; இதனூடே சீனியர்கள் அலம்பல், பாடங்களின் சுமை என இன்னொரு ட்ராக்கில் அது.

இந்த விடுதிகள் இருக்கே அது ஒரு பாரதவிலாஸ் மாதிரி. முழுக்கிறுக்கனும் இருப்பான். அரைக்கிறுக்கனும் இருப்பான். நம்மளை கிறுக்கன்னு சும்மா சொல்றவனும் இருப்பான் (இதுல என்ன விசேஷம்னா நாம அடுத்தவங்கள கிறுக்கன்னு சொல்லலாம்.. ஆனா அடுத்தவங்க நம்மள சொல்லிடப்படாதுங்கறது பாலபாடம்) இப்படி பலதரப்பட்ட மனிதர்கள். வாழ்க்கையில் நாம் சந்திக்கப்போகின்ற பலமுகங்களின் ஒரு digest. பள்ளிக்கும் இங்கேயும் என்ன வித்தியாசமென்றால் நம் பிரச்சனையை நாம்தான் தீர்த்துக்கொள்ளவேண்டும். இரு இரு எங்கப்பாவை கூட்டிகிட்டுவரேன்னு மிரட்டறதெல்லாம் இனிநடக்காது. 'காலேஜ் முடியட்டும் வெளியில வாடா'ன்னு பஞ்ச் டயலாக்தான் அங்கே செல்லுபடியாகும். கிளிகளும் நம்மை லுக் விடும். கூடவே பட்டாளத்தையும் சேர்த்துக்கொள்ளவேண்டும். நிஜமாவே காதல், கத்திரிக்காய், போதை, பழக்கமென பல்வேறு தடைகளை தாண்ட வேண்டும்.

சரி, இப்பதிவின் இல்ல சொல்லப்போனா கொத்ஸ்-ஸ்டைல் விவாதமேடையின் நோக்கமே 'விடுதியா வீடா? எது சிறந்ததுன்னு நினைக்கிறீங்க?' வீட்ல படிச்சா அம்மாப்புள்ளையாவே இருப்பாங்க. விடுதியில் படிச்சா ஜகதலப்பிரதாபனா ஆயிடுவாங்கங்கறது தொன்றுதொட்டு இருந்துவரும் நம்பிக்கை. இதுல எந்தளவுக்கு உண்மையிருக்கு? worldwiseனு ஆகறதுக்கு வீடு நல்லதா விடுதி நல்லதான்னும் நாளைக்கே இரண்டுமே சாத்தியமென்றால் உங்க பசங்களை எங்க விடுவீங்கன்னும் நாலுபேரு சொல்லுங்க. அப்புறம் ஒரு முடிவுக்கு வருவோம்.

அப்புறமா சுவாரசியமான கல்லூரி விடுதி /வீட்டில்(அப்படி எதுனாச்சும் இருந்தா... :) எந்த சைடுலயும் நான் இல்லை) அனுபவங்களையும் சொன்னா நல்லா பொழுதுபோகும்.