179. திருவையாறு தண்ணிப்பக்கம் - நாள் 0.5

சதிலீலாவதியில் கோவை சரளாவின் immortal டயலாக் இது. பாகவதர்களெல்லாம் தண்ணிப்பக்கம் உக்காந்துக்கிட்டு பாட்டுபடிக்கும் காலம். நேற்றைக்குத்தான் விழா தொடக்கம். ஏழு மணிக்கு பாம்பே சகோதரிகள் பாடுவதால், ஆறுமணிக்கெல்லாமாவது தஞ்சாவூரிலிருந்து கிளம்பவேண்டிய நிலை. விசாகா ஹரியின் அருமையான ஹரிகதையை (உபயம்: ஜெயா டிவி) விட்டுவிட்டு கிளம்பினோம்.

போய்ச்சேர்ந்தால் எங்கும் 'கை'வண்ணம். பரம்பரை செயலர் திரு. ஜி.ஆர். மூப்பனார் மற்றும் ஜி.கே.வாசன் உத்சவத்தை தொடங்கிவைக்க, வந்திருக்கவேண்டிய ஆந்திர ஆளுநர் தன் செயலரை அனுப்பிவைத்திருந்தார் போல. அவரும் குத்துவிளக்கேற்ற நிகழ்ச்சி தொடங்கியிருக்கிறது. ஏன் இருக்கிறது என்றால் என் நியுஸ் உபயமும் தினமலர் தான். காரணம் இந்த 'கை'களின் புண்ணியத்தால் காரை ஒரு அரை கிலோமீட்டர் தூரத்திற்கு தள்ளிநிறுத்த வேண்டிய கட்டாயம். வாசனை கரித்துக்கொண்டே உத்சவ பந்தலுக்குள் நுழைவதற்குள் பெரும்பாடு ஆகிவிட்டது.

வைத்திருந்த ஸ்பெஷல் பாஸின் பலனால் மேடைக்கு பின்னால் விறுவிறுவென்று சென்றுவிட்டோம். நேர் எதிரில் மிகவும் தெரிந்த முகம். எங்கேடா பார்த்திருக்கிறோம் இந்த முகத்தை என்று நினைத்தவாறே இடம்தேட ஆரம்பித்தோம்.

செக்யூரிட்டி, செக்கிங் எல்லாம் ஒன்றையுமே காணோம். நானாவது பரவாயில்லை. வேட்டியில் சென்றிருந்தேன். ஏதோ வித்வான் என்று நினைத்து விட்டிருக்கலாமென்றால் என் நண்பன் ஏதோ காலேஜ் கெட் டுகெதர் செல்வது போல ஒரு பழைய டிஷர்டும், அதற்கு ஏற்றதாக சுருணைத்துணி போன்ற ஜீன்ஸும். அவனையும் சாவகாசமாக கேள்வியின்றி உள்ளே விட்டனர் போலீஸார். அவர்களின் பொறுப்புணர்ச்சியைப் பாராட்டி எங்கே செல்வது என்று அவர்களிடமே கேட்டு மேடைக்கு அருகில் காலியாய் இருந்த இடத்தில் வந்தமர்ந்தோம். அதற்குள் பாம்பே சிஸ்டர்ஸ் "மீ வல்ல" என்று காபியின் கடைசி வாய்க்கு வந்திருந்தார்கள்.

ஏன் அந்த இடம் காலியாக இருந்தது என்று புரிய அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. There's a reason why some roads are less travelled என்று ஏதோ ஒரு ஆங்கிலப்படத்தில் கேட்டது நினைவுக்கு வந்தது. நாங்கள் அமர்ந்திருந்த இடத்திற்கு நேர் மேலே இருந்த விளக்குகளினால் எங்களுக்கு விட்டில் பூச்சி அபிசேகம் நடந்துகொண்டிருந்தது. ஒரு மட்டமான ஹாலிவுட் horror படத்திலில் பங்கெடுத்த எபெக்ட் இருந்தது. அதனால் அவசர கதியாக காப்பியை அப்படியே விட்டுவிட்டு வேறு இடத்திற்கு தாவத்தேடினோம்.

நாங்கள் இடம்பிடிக்கவும் முன்னர் பார்த்த பரிச்சயமான முகம் மேடையில் வந்தமரவும் சரியாக இருந்தது. அவர் எல்.சுப்ரமண்யம் என்று அறிவிப்பாளர் சொன்னவுடன் தான் பரிச்சயம் ஏன் என்று புரிந்தது. அடடா, அவருடன் கொஞ்சம் பேசியிருக்கலாமே. வித்வானாட்டம் மேடைக்குபின் வரை போய்வந்தும் கோட்டைவிட்டோமே என்று எண்ணிக்கொண்டிருக்கையில் அவர் அருகிலேயே ஒரு பதினைந்து வயது மதிக்கத்தக்க சிறுவன். அம்பி சுப்ரமண்யமாம். அசுர வாசிப்பு. ஆரம்பமே அமர்க்களமாக நிரவதிசுகதா என்று பூர்ணரவிச்சந்திரிகாவில். நிரவதி சுகதா சாதாரண ஆட்கள் வாசித்தாலே பட்டையக் கிளப்பும் ஒரு பாட்டு. அப்படிப்போடு போடு போடு மாதிரி ஒரு மாஸ்ஹிட் நம்பர். அதில் எல்.எஸ் வேறு வாசித்தால் கேட்கவும் வேண்டுமா? கூட ஹரித்துவராமங்கலம் ஏ.கே. பழனிவேல் தவிலும் சேர்ந்தால்?





நிற்க. இப்போது நான் கிளம்ப நேரமாகிவிட்டது. அதனாலேயே நாள் 0.5. மிச்ச அரை நாளை வரலாம். இன்று ஓ.எஸ். தியாகராஜன், சிக்கில் குருசரண், காயத்ரி கிரீஷ். போய் கேட்டுவிட்டு வந்து நாள் ஒன்றை பற்றி முழுக்க எழுதிவிடுகிறேன். ஆடியோ கிளிப்களை ஏற்றிக்கொண்டிருப்பதால் நேரம் பிடிக்கிறது. நேற்றைக்கு பாடியிருக்கவேண்டிய ஓ.எஸ். அருண் வரவில்லை. அதற்கு பதில் டி.என்.சேஷகோபாலன் ஒப்பேற்றினார். அவருக்கு அப்புறம் மகராஜபுரம் ஸ்ரீநிவாசன். அவற்றை பற்றியும் நேற்றைய எல்.எஸ்ஸின் கச்சேரியைப்பற்றியும் நாளை காலையில்.

(தொடரும்)